Na eergisteren de best leuke en vermakelijke Kerst / Horror film "Don't Open Till Christmas (1984)" (met veel moorden en ook wat naaktheid) te hebben gezien, wilde ik vandaag wel eens de moeder van het Slasher genre zien (ook een Kerst / Horror film), namelijk "Black Christmas" van regisseur Bob Clark (vooral bekend van de "Porky's" films). Zo gaf John Carpenter namelijk aan dat hij zijn film "Halloween" uit 1978 in eerste instantie als een vervolg op deze film zag. Oftewel "Black Christmas" is de eerste Slasher in het genre.
"Black Christmas" speelt zich af rond kerstmis in een vrouwelijk studentenhuis, waar de circa tien meiden obscene telefoontjes krijgen van een angstaanjagende hijger die hun ook bedreigt. Wanneer deze begint met het moorden van de meiden en daarbij het eerste slachtoffer vermist raakt, wordt al snel de politie ingeschakeld onder leiding van luitenant Ken Fuller (John Saxon). De dader blijft spoorloos, maar stopt niet met moorden...
Ondanks dat dit de eerste Slasher film is, vond ik het allemaal wat tegenvallen. Er is zeker genoeg sfeer, er heerst ook enige spanning (zeker op het einde) en de opening (inclusief de kerstliedjes) opgenomen vanuit het oogpunt van de slasher die inbreekt in het studentenhuis was ook best aardig, maar het is ook behoorlijk saai en langdradig en het aantal moorden (op één hand te tellen) valt behoorlijk tegen en van een paar moorden zie ook niets. De eerste moord (via wurging op een studentenkamer) vindt plaats na circa 10 minuten en dat is best snel, maar de tweede moord (via een haak op de zolder) vindt pas plaats na circa 40 minuten en dat is veel te lang wachten. Daarna vindt er nog een moord (via doodsteken in bed) plaats na circa 65 minuten en de laatste twee moorden (waaronder de schijnbare dader) worden niet eens meer in beeld gebracht.
Wat ook niet in beeld wordt gebracht is de moordenaar / hijger (die geen kenmerkende wapen- of moordstijl heeft en ook geen iconisch masker of gezicht heeft) die zich op de zolder van het studentenhuis verstopt en vanuit daar de telefoontje pleegt. Je hoort alleen zijn stem als hij zijn obscene telefoontjes pleegt en hij zegt dan o.a.:
"Let me lick your pretty piggy cunt !"
"I'll lick your pretty pig clit. I'm like a tuna farm, baby !"
"Suck on my juicy cock !"
En ook zie je soms een oog van hem als hij zich ergens verstopt heeft. Het meest voor de hand liggende is dat de moordenaar een vriendje is van één van de meiden die zwanger (ze wilt abortus plegen, maar dat wilt het vriendje juist niet en die wilt ook trouwen en stoppen op het conservatorium) blijkt te zijn, maar na het einde (als ze hem gedood heeft) blijkt dat niet het geval en hoor je weer de telefoon overgang waarna de film is afgelopen.
Omdat de film zich afspeelt in 1974, was het wel grappig om te zien welke techniek de politie gebruikt om de verdachte op te sporen door de telefoon van het studentenhuis af te luisteren. Dat gebeurde namelijk via een gigantische telefooncentrale, waar één persoon langs alle telefoonlijnen loopt om te kijken vanuit waar de verdachte belt. Zo komt de politie erachter dat de beller waarschijnlijk Bill Graham (degene die belt noemt ook zeer regelmatig de naam Billy) is, maar op het einde (als ze erachter komen dat de verdachte belt vanuit het studentenhuis) stappen ze van die theorie af en verdenken ze iemand anders, te weten Peter (Keir Dullea) die het vriendje is van de zwangere Jess (Olivia Hussey), die dus niet de moordenaar blijkt te zien. Wie de moordenaar uiteindelijk is, kom je dus nooit te weten en ook niet wat zijn motivatie is.
De cast maakt deze film het kijken nog enigszins waard, want buiten de bekende John Saxon (hem vind ik altijd leuk om te zien in films) die dit jaar overleden is, zien we verder nog de bekende actrice Margot Kidder (twee jaar geleden overleden en ze is vooral bekend vanwege haar rol van Lois Lane uit de Superman-reeks uit de jaren 70 en 80 met Christopher Reeve als Superman) als de grof gebekte studente Barb (die astma heeft) die zeker niet op haar mondje is gevallen en een politiesergeant, te weten Nash (Doug McGrath), voor schut zet met het doorgeven van een telefoonnummer, waarbij ze als kengetal "Fellatio" doorgeeft en de politiesergeant niet weet wat fellatio betekent (hij wordt naderhand ook uitgelachen door andere agenten).
Ondanks dat de film zich afspeelt in een vrouwelijk studentenhuis en je in het begin ook best veel meiden ziet (o.a. als de telefoon overgaat), draait het in deze film maar om vier studentes, te weten Barb, Jess, Phyl (Andrea Martin) en Clare (Lynne Griffin) en dat aangevuld met een oudere vrouw, te weten Mrs. Mac (Marian Waldman), die in het studentenhuis overal drank heeft verstopt (o.a. in een boek en in een toilet) en daar stiekem steeds van drinkt.
Normaal zou je ook verwachten dat in een Horror film die vooral draait om meiden, dat je dan ook wat naaktheid ziet (bijvoorbeeld als ze zich gaan omkleden, douchen of met hun vriendje gaan vrijen) en zeker omdat het om een jaren 70 film gaat, maar dat is dus niet het geval en de vriendjes van de meiden zijn vooral ruimdenkend, aardig en hebben geen seksuele lusten (de enige die dat wel heeft is Barb, maar zij heeft juist geen vriendje). Toegegeven vriendje Peter had ze ook niet helemaal op een rijtje en zeker niet toen hij de concertpiano aan het vernielen was.
Al met al vond ik deze moeder van de Slashers tegenvallen en heb ik me er dus ook niet echt mee vermaakt. Sowieso valt het aantal moorden behoorlijk tegen en van een paar moorden zie je dus niets, behalve dat je opeens hun dode lichaam ziet liggen. En verder vond ik het dus ook behoorlijk saai en langdradig. Het enige leuke aan deze film vond ik het zien van John Saxon en Margot Kidder en de laatste is vooral in het begin van de film te zien (ondanks dat ze pas in de circa 65e minuut wordt vermoord), waar ik haar vooral irritant vond. Op naar "Christmas Evil (1980)", welke mijn laatste ouderwetse Kerst / Horror film zal zijn die ik bekijk dit jaar.
